Ik wil geen hogere niveaus omdat ik oneindig veel gymnasiastjes wil. Ik wil dat leerlingen de kans krijgen om zich te kunnen ontwikkelen.

Vaak strijd ik ervoor dat leerlingen een hoger niveau krijgen dan dat ze daadwerkelijk krijgen. Veel mensen vinden dat gek, wellicht zelfs een beetje onpasselijk.

In Nederland geven we vaak een te laag schooladvies. Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg…

Het gevolg is dat er echt ongelofelijk veel leerlingen zijn die te weinig uitdaging ervaren. Leerlingen die jarenlang niet of nauwelijks hoeven te leren omdat ze de jaren doorkomen op hun huidige intelligentie. Zij worden niet of nauwelijks geprikkeld, uitgedaagd en ervaren weinig groei. Woorden zoals futloos, verveling en onderpresteren… Ik zie deze woorden tot leven komen op middelbare scholen.

We dénken allemaal dat spanning slecht is, maar zo slecht is het niet. Spanning geeft ons een bepaalde focus, het brengt alertheid met zich mee. Het geeft ons cortisol en adrenaline. Te weinig stress maakt ongelukkig.

En tuurlijk, als we teveel spanning ervaren dan is dat ongezond (eigenlijk alles met “te” ervoor is ongezond. En voor de slimmeriken, “tevreden” inderdaad niet 😉), dan slaat die focus en alertheid om in paniek en werkt het niet meer VOOR ons maar juist TEGEN ons, we blokkeren…

En toch, er zijn zoveel leerlingen die aan de andere kant zitten, ik geloof zelfs meer… Kinderen die te weinig spanning ervaren, die onvoldoende getriggerd worden.

Dus ja, kinderen moeten zich kunnen ontwikkelen binnen hun eigen bandbreedte, maar zorg er wel voor dat ze zich KUNNEN ontwikkelen.